AMBER NEFKENS

 
DSS06287.jpg

Mijn naam is AMber NEFKENS Ik werk als muzikante, theatermaker en filmmaker. Ik speel basgitaar en ik zing in de dreampopband INU INU.

Het land van toen is een liefdevolle muziekfilmtheatervoorstelling waarin ik het verhaal van mijn Indische oma doorgeef. De voorstelling is een mix van filmbeelden, liedjes en verhalen en is daarom zeer geschikt voor filmtheaters met een multidisciplinaire programmering. 

Ik heb als theatermaker de voorstelling Het land van toen geschreven en ik heb een korte documentaire gemaakt (Indië op een bord) en een aantal videoclips. In Het land van toen komen muziek, film en theater samen. Daarnaast werk ik parttime als subsidieadviseur bij de gemeente Nieuwegein. 

Ik heb het heel erg moeilijk gehad omdat ik mijn oma (99 jaar) niet meer kon bezoeken. De voorstelling gaat over haar leven.
DSS06256.jpg

Het is voor mij de eerste keer dat ik een muziekfilmtheatervoorstelling heb gemaakt en het liep heel erg goed. Ik verheugde me enorm op het spelen van de voorstelling in toffe venues, waaronder in mijn woonstad Utrecht - bij het Louis Hartlooper Complex. Door de maatregelen, kan (kon) ik mijn voorstelling niet spelen. 


Ik heb het heel erg moeilijk gehad omdat ik mijn oma (99 jaar) niet meer kon bezoeken. De voorstelling gaat over haar leven. Een voorstelling spelen kan altijd nog, maar mijn oma bezoeken is gezien haar leeftijd niet oneindig. Ik heb het geluk dat ik parttime werk bij de gemeente, zodat ik een vast inkomen heb. En hoewel ik zeker zie dat anderen het veel zwaarder hadden, heb ik zelf wel enorm gebaald dat alles werd gecanceld. Het liep namelijk net heel erg goed en ik had grootse plannen. Het mooie is wel dat er nieuwe grootse plannen zijn ontstaan. 


Ik heb alternatieven gevonden om mijn voorstelling multi-inzetbaar te maken. Bijvoorbeeld een lange documentaire, podcast, boek, expositie. Daar ben ik nu druk mee. Ik voel zelf dat zulke dingen altijd wel goed komen. En zo niet, dan niet, geen man overboord. Ik denk altijd maar aan wat mijn oma opviel toen ze vanuit Nederlands-Indië naar Nederland kwam hartje winter: alle bomen waren kaal, maar het gras dat bleef groen. En groen is de kleur van de hoop, dus mijn oma had goede hoop dat het goed zou komen in Nederland. Zo heb ik de hoop dat het goed komt. Er komen vast alternatieven om voorstellingen toch te kunnen spelen, ook voor de kleinere maker. Het zal zwaar worden, maar het komt desnoods in een andere vorm goed.

DSS06310.jpg